Da Journey of My Little Summer :)

Akala ko pinakamahirap na yung naranasan ko nung nalaman kong buntis ako, suddnely naging concern ka na sa lahat ng bagay lalo na sa pagakain.Nung una chillax lang ako at parang wala lang pero ng mag 3 linngo na buhat ng malaman ko ang aking pagbubuntis eh ayun naramdaman ko na yung morning sickness actually hinde lang morning ang sickness ko kahit kelan walang sabi sabi at ako'y magtutunog metal singer kasusuk.Ako ay isang "kilabot ng mga taxi!" bkit?hinde ako holdaper ng taxi pero takot ang mga taxi driver saken kasi nagkamotion sickness ako kaya maririnig nila mula sa likod ng taxi ang aking pagsuka."Maam kailangan nyo ng plastic?"hinde sya concern saken kundi ang thought na magaamoy buro ang kanyang upuan.Natutunan ko magbaon ng maraming plastic,tubig at crackers dahil bawala akong magutom kahit isang pitik ng gutom lang sumasama ang katawan ko.Then natapos ng 3  buwan ng pakikipagbuno sa morning sickness at nung pitong buwan naman ako eh gingivitis naman ang kachokaran ko na ayaw akong tantanan.Lahat ng itoy eh lumipas din naman.Hanggang sa  ipanganak ko nga ang pinakamagandang babaen na nakita ko.Victoria Summer ang pangalan nya :)

Akala ko mahirap na yung magbuntis mas mahirap pa pala yung nanganak ka na halong pagod,puyat at pagpapagaling ang ginawa ko.Ganito pala maging isang ina ibibigay mo lahat para sa anak mo kahit pa igiveup mo yung sarili mong kapakanan suddenly mas naiintindihan ko na mga nanay na paranoid at madrama kasi super protective mga nanay parang pusa nangangalmot paghinawakan mo yung kuting nila.


4na buwan na si Summer ngayon nakakatuwa kasi dami nynang naiimbentong gawin tulad  ng akala mo kumakain sya ng mangga na ngangasimngasim pa at nagaala Mariah Carey na tumitili tili . Nageenjoy ako sa bawat araw na kasama ko sya at gusto kong alalayan sya mula ng dumating sya sa buhay ko hanggang sa lumaki na sya makahiligan kaya nyang magmakeup tulad ko o makahiligan nyang magcomputer tulad ng Daddy nya.Hmmmmm.... abangan :)

THE TANNING AND THE WHITENING SAGA

Sa Pilipinas usong uso ang katakot takot na whitening products dala ng impluwensyang kapag maputi maganda.May nagsabi saken nuon na parang 1/2 ng kagandahan ang maputing balat( alam ko mapapailing ka sa kalokohang toh)Dey say that beauty is skin deep.Kalokohan ulet.Because we are bombarded by the media with the images of  Pinoy celebrities na half,half british, brazilian,american,japanese pati na half german sheperd eh nalulula tayo sa ganda ng balat nila walang halong batik na brown. Naglalaway tayo na sana ganun din ang balat ko at eto ang mga kumpanya na nakangising sinasamantala ang kahibangan nating mga Pinoy.Lahat ng klase ng pampaputi eh nasa gondola ng mga supermarket at drugstore.Sabon,pills at pag may pera ka talaga eh injectibles keri na kung hinde masyadong pantay, kulay gatas ang mukha tapos  kulay bukayo yung leeg. Bias talaga tyo kahit nga sa pageant eh mas nanalo yung kulay bumbilya ng ilaw at may apelyidong hinde mo mabigkas bigkas pero pansinin mo mas nanalo internationally yung mga mutyang kulay Pinay na distinct sating mga Pinoy.Nakakalungkot na hinde natin kayang mahalin ang sariling atin maski balat o kultura. Laging trip natin ay foreign.




Pumunta naman tyo half way across the earth dito sa Canada balistad sandamamak ang tanning product dito may lotion, may cream syempre,self tanning spray nanjan ang parang bread toaster na tanning bed the more your skin is caramelize the more healthy looking  at Hot you are. Hangang hanga ang mag puti lalo ang mga kababaihan kapag perfect at flawless ang iyong tan skin. Kaya mga Pinay dito ay exotic no effort magpaTan  kasi likas na saten ang pagiging kayumanngi.Kelangan mo pa bang mapunta ng foreign country to be proud of your skin?No.kahit nakakaasar ang pagiginng bias ng ilang media sa Pinas sa pagpabuo ng image na half breed ang may K tandaan mo na dadating din ang panahon at magigisng din ang ating mga kababayan na kahit anung pagkayod mo sa balat mo eh lalabas pa din ang tunay mong sarili ang pagiging Pinoy.


Note:I havew nothing against the half race or whatsoever because my daughter is half.But I will teach her to be proud of  her Pinoy blood. Makakain na nga ng dinuguan kela mang Cesar :)

PangAsar!( Sulyap sa nakaraan naming magkakapatid)

Tatlo kaming magkakaptid ang pagitan ng aming kapanganakan ay guess huwat 1 taon lang.Kaya tuloy kapag namamasyal kami nuon para kming mga sisiw na sunod ng sunod sa mama ko.Bilang panganay minsan naiisp ko na sana ako nalang ang nagiisang anak para lahat ng atensyon eh saken lang pero ganun tlga habang buhay ko ng dadalhin ang katotohanang hinde ako unica hija.Ako ang pinaka matanda sa aming magkakapatid dahil ako ang ate ako ang laging nasususnod"ngisi".Mahilig akong magpower trip bata pako alam ko na panu ito gamitin sa aking pabor " ngisi ulet". Kadalasan kami lang ang naiiwan sa bahay dahil parehong nagtatrabaho ang aming mga magulang dialogue ng Daddy ko "walang papanaog habang wala kmi" pag di kami sumunod alam na.Mapapalo kmi pareho-pareho.Syempre nakakainip yung nasa bahay lang at tinatamad akong tumayo at kunuha ng pagkain kaya uutusan ko ang dalawa kong kapatid na igawa ako ng juice.Mga 6 at 5 taon lang sila nun pag di sila sumunod eto ang panakot ko"lalayasan ko kayong dalawa tapos yung tik-tik at aswang papasukin kayo mula sa bintana tagalay ko na ang pangbest actress na expression mula non pa sabay ngising aso sa knila.No choice para silang kambal na takot na takot pupunta sa kusina at igagawa ako ng meryenda hinde pako nakuntento uutusan ko sialng imasahe ang mga binti ko tig-isang binti sila.( HABANG BINABASA MO ITO ALAM KONG GUSTO MO AKONG SAKALIN) :) .Sa gabi dadating na ang parents namen at itatry nilang magsumbong pero di sila masyadong papansinin. Nagdaan ang panahon at nagaasaran pa din kmi pero pagnagkainitan kmi ay nagsusuntukan lang naman kmi.

Paglipas ulet ng ilang taon eh nagbago na din kmi sa isat isa natuto nakong hinde manigaw at maging bossy pagnaguutos.Yung kapatid kong lalaki masinop na sa bahy natuto mula ng magkapamilya.Namimiss ko yung mga kapatid ko magmula ng mapunta ako dito.Masarp lng tlgang maalala yung saya at away na bahagi ng pagiging magkakapatid.Ikaw anung kwentong kapatid mo? :)